Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

A.“-ξω” D.21.194:—strike down, τινὸς εἰς τὴν κατακλεῖδα [ξίφος] PMag.Par. 1.300: usu. metaph., strike with amazement, astound, terrify, “κατέπλησσεν ἐπὶ τὸ φοβεῖσθαι” Th.2.65; “ὁ φόβος κ. τὰς ψυχάς” X.Cyr.3.1.25; “καταπλήξειν ᾤετο τὸν δῆμον” D. l. c.; κ. τοὺς ἀκροατάς, of orators, Arist.Rh.1408a25; -πλῆξαί τινα τῇ προδοσίῃ tax him with his treachery, Hdt.8.128 (v.l. -πλέξαι); browbeat, bully, POxy.237 viii 10 (ii A. D.):—Med., “-πλήξασθαι τοὺς ὑπεναντίους” Plb.3.89.1, cf. D.S. 11.77, Jul.Or.6.191a, etc.:—Pass., to be panic-stricken, astounded, most freq. in aor.2 and pf. (pres., Eup.159.10), “κατεπλήγη φίλον ἦτορ” Il.3.31; “-πλαγῆναι τῷ πολέμῳ” Th.1.81; “τῷ πλήθει” Id.4.10; “μὴ -πέπληχθε ἄγαν” Id.7.77: c. acc., “πάνυ τοῦτ᾽ ἐπαινῶ καὶ -πλήττομαι” Eup. l.c.; “τὴν ἀπειρίαν τὴν αὑτοῦ -πεπλῆχθαι” Isoc.Ep.4.11; μηδὲν -πλαγέντες τὸν Φίλιππον Decr. ap. D.18.185; “-πεπλῆχθαι τὸν βίον” Id.37.43 codd.; “-πεπληγμένοι τὸν στόλον” Plb.1.20.6; to be amazed at, “τὴν ἀπαθίαν τινῶν” Phld.Sto.Herc.339.7: later intr. in pf. -πέπληγα, plpf. “-πεπλήγη” App.Mith.19, Paus.10.22.2, Luc.DMeretr.13.2: esp. in part., “-πεπληγότες τὸ τῶν Ῥωμαίων τάχος” D.H.6.25, etc.; τὸ περιδεὲς καὶ -πεπληγός abject terror, Plu.Comp.Pel.Marc.1.