1. ad Ugolinum Verinum
Felix quem suavi tangit Cypris aurea cura,Mitior et solito cui venit ipse puer.
Iam, memini, teneros mandabas versibus ignes,
E lacrimis inerat multa litura tuis.
5Blanditiae molles et tunc tibi maxima cura,
Flammea, materiam nequitiaeque dabant.
His dolor immixtus fuerat persaepe tabellis,
Spes brevis et semper longus ubique pavor.
In Venerem et puerum, lacrimis cogentibus ipsis,
10Impia non parvo verba furore dabas;
At rursus blandis ubi te aspiciebat ocellis,
Lenior et solito Flammea mitis erat,
Vota precesque deis et tura Sabaea dabantur:
Augebant titulos carmina digna suos.
15Abfuit alma procul tua Flammea: pectora cura
Tuta carent, et spes plena timoris abest.
Et siquid cantas, hoc totum Palladis, illud
Delius a docto vindicat ore sibi,
Aut nemora aut silvas laudas fontesque Dianae,
20Nympharum turbas, Pieridumque choros,
Cuncta refers elegis non discordantia nervis :
Solus cum blanda matre Cupido deest.
Quod non parva deis iniuria redditur: ambo
Sunt vati faciles et tua vota iuvant.
25Ah, ne blanditias, praesentia numina divum,
Desere: sunt numeris apta, Verine, tuis
Flammea iam rediit, redeant in pectore curae,
Et suavis redeat qui fuit ante calor.
Aspice quam miti tua dum vestigia lustrat
30Lumine te et grato suscipit ore dea;
Nam dea vel prorsus comes est credenda Dianae:
Seu dea sive comes carmine digna tuo est.
Haec dedit ingenium; memini: laudare solebas,
Quod tibi discendi causa fuisset amor.
35Si dedit ingenium, si Phoebi contulit artes,
Cur sibi, quae dederit sponte puella, negas?
Redde precor meritas laudes, amplectere digno
Carmine: felices Di tibi semper erunt;
Sin minus, et Veneris saevique Cupidinis iram
40Iam tibi difficiles blanditiasque time.
Quique hilaris nuper potuisti et vivere felix,
Olim semper eris tristis et aeger amans.
carmina super quaedam aenigmata 1.
De me raduntur stipulae cultoris in agro:"R" si tollatur, tunc sidus in aere fragro.
carmina super quaedam aenigmata 2.
Quinque placent ori, quatuor in aere pendent,Sed tria pars hominis, duo sunt speciesque metalli.
carmina super quaedam aenigmata 3.
Sunt celsi montes quibus his si demitur "l" quaeCrescunt nidificant: sed quis scit solvere solvat.
carmina super quaedam aenigmata 4.
Est animal parvum quod nunquam pascit in arvum,Quod si vertatur, bos sonipes inde legatur.
carmina super quaedam aenigmata 5.
Herba sum solis et sum de sole creataEt decies quinque quinqueque decemque vocata.
carmina super quaedam aenigmata 6.
Iuncta fui Cereri, me divisere flagelli;Hunc quibus apponunt me pascunt bos et aselli.
