Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics

1

1.

Quod tua longinquum diffundo nomina in aevum
Et sine te crescit pagina nulla mihi,
Non hoc tu nobis debes, bone Laure, sed aetas
Postera et exemplis saecla renata tuis:
5Macte vir ingenio, quem nil nisi vivida virtus
Tangit et ex vero gloria vera bono.


2. de Livore et Neaera

Dum nuper nitidos Neaerae ocellos
Spectat semianimis dolore Livor
(Et nunc purpureas genas puellae
Miratur, modo tortulos capillos,
5Modo colla, manus modo nitentes,
Modo brachiolum lacertulosque,
Modo compositum latus decenter,
Modo artus Scythicis pares pruinis,
Modo os nectare dulcius, modo illa,
10Quae me disperimunt, perita verba),
Ad me versus (ut aeger assidebam)
"Quem" dixit "laqueum mihi parasset,
Si tibi magis haec foret benigna!"


3. ad Maximilianum Caesarem

Qualiter in medio tuta rate navita portu,
Hesternae adhuc hyemis memor,
Nunc intexta cavae vestigat pinea puppis,
Modo carinam examinat,
5Nunc ligat antemnas, nunc collocat ordine remos,
Oculisque lustrat singula,
Non aliter quam si rapientibus aequora ventis
Iam nunc minax hiet fretum;
Et quamvis positum placidus mare spondeat aer,
10Hic se procellae praeparat:
Sic, ubi Fortunae vindex gravis aspra per arma
Tutatus es patrium decus
Totque dolos contra sola virtute renixus
Regnare docuisti deos;
15Post patriam larga donatam ubicunque quiete
Hunnosque tandem non graves
Atque hinc exutos atque illinc finibus hostes,
Dotale qua regnum patet,
Ipse tamen duris aptas accomoda bellis
20Civesque, Caesar, excitas,
Et nunc per ludum exploras aptissima quondam
Robora duellis fortibus,
Nunc pulchrae accendis patriam virtutis amore,
Positis merenti praemiis,
25Civilesque manus longa assuetudine firmas,
Qua maius in terris nihil,
Providus et sapiens vitare instantia bella
Bellis parato robore:
Macte, pater, merito, patriae, virtutibus istis,
30Quo sospite omnibus est bene.


4. de Alexandra Scala Bartholomaei Scalae filia

Auxerat Aonias Sappho, dea facta, sorores,
Et poteras numero cedere, Roma, novo,
Dulcia cum Scalae miratus carmina Apollo,
Dixit: "Habes numerum tu quoque, Roma, tuum."


5. de Demetrio Chalcondylo

Dum ver Hymetium diu
Nequicquam apis quaerit vaga,
In os sacrum Chalcondyli
Et labra suaviflua incidens,
5"Heus" inquit, "aequales bonae,
Huc, huc adeste sedulae:
Matrem videtis Attida."


6. Homerus

Vane, quid affectas patriam mihi dicere terram
Metirisque hominum conditione deos?
Non me Smyrna creat, non me Colophonia tellus,
Non Pylos, aequoreis non Chios icta minis,
5Non Ithace, praenobile equis non Argos alendis,
Non quae de dominae nomine dicta deae est,
Non Salamis, non clara suo Rhodos aurea Phoebo,
Aut Ios aut Pharii fertilis ora soli.
Mortalis sunt ista viri: me lucidus aether
10Parturit, enatum terra fretumque colunt.


7. ad Ioannem Picum

Pice, delitiae novem sororum,
Qui secreta patrum recludis antra
Et novissima comparando primis
Cogis tam varios idem sonare:
5Quid me versiculis tuis lacessis,
Nunc vultus nitidae meae puellae,
Nunc mirantibus aureos capillos
Et quae non tua sunt, sceleste, colla?
An quod divitiis tumes paternis
10Atque ista tetrica tua Minerva,
In nostros tibi ius putas amores?
Atqui non ita: nam feros per enses
Et meum latus haec tibi petenda est.
Quod ni desinis esse iam molestus
15Et tandem sceleris piget cupiti,
Non cum nescio quo Platone faxo
Et tectis hominum solo favillis,
Sed mecum tibi senties agi rem,
Qui verbis nequeam tribus moveri.


8. de Laodamia et Protesilao

Dum fugit amplexus evanida coniugis umbra
Osculaque ab Stygiis usque petita vadis,
"Quo sine me" inquit, "amans? non est ratis ima puellis
Clausa: satis, satis, o, sola relicta semel!"
5Dixit, et in mediis subito collapsa querelis,
Magnanimo comes it Laodamia viro.


9. ad Gemmam

Quod facias nil, Gemma, tuus mihi questus Haletes.
En, iubet et coniux: quid, rogo, Gemma, negas?


10. de laudibus Senae

Mater nobilium nurum,
Antiqui soboles Remi,
Sena, delitiae Italae,
Seu libet positum loci
5Convallesque beatas
Tot circumriguis aquis,
Seu ver conspicere annuum
Nativisque rosariis
Semper purpureum solum
10Et colles viridantes.
Nam quid dicam operum manus
Aut tot ditia marmora?
Quid spirantia signa tot
Passim? quid fora? quid vias?
15Quid deum sacra templa?
Adde publica civium
Iura parque iugum et pares
Cunctis imperii vices,
Adde tot populorum opes,
20Tot parentia late
Oppida, adde virum ingenia,
Adde artes, nec inhospita
Corda Pieridum choris.
O vere soboles Remi,
25Digna nomine, digna
Urbs tantis titulis patrum:
Te concordia, te bona
Pax alat, famis et minarum
Immunem, tibi defluat
30Flavis Brandus arenis!


11. in Ecnomum

Oarionem pro Erigone citat Ecnomus: unde?
Non facit ad mores virgo, sed Oarion.


12. de Maximiliano Caesare

Cum modo pacatis devicta per oppida ripis
Laetus in aequoreas curreret Ister aquas,
Et modo surgentes operoso ex marmore villas
Arvaque non una passim habitata domo,
5Nunc impressa solo tot miraretur aratra,
Nuper ubi saevis lustra fuere lupis,
Cunctaque laetitia et blanda resonantia pace,
Hic illic chorea luxuriante levi:
Postquam operis causam didicit te, maxime Caesar,
10"His" ait "his manibus sceptra regenda mea."


13. de Dante Aligero

"Quis sacer hic, Erato, vates, dic, aurea." "Dantes
Aliger." "At vocis quod genus et numeri?"
"Vox patria illa; viro numeros sine nomine nuper
Miserat auctoris Sicilis Aetna sui."
5"Materiam nunc ede." "Animarum horrenda piacla,
Quodque iter ad superos, ad Styga quodque ferat."
"Unde domo?" "Veterem agnoscit Florentia alumnum."
"Ecquae tot merces dotibus?" "Exilium."
Heu sortem indignam et virtutibus invida saecla,
10Quamvis, cui virtus contigit, et patria est!


14. de Cydone Eliensi

Sero deorum iam tenentem altaria,
Rebus tyrannum perditis
Cydo assecutus, "Quam" inquit "ex voto hoc quoque,
Dis patriis iuvantibus:
5Ut liberatae patriae potissimum
Hac vota solvam victima!"
Dixit, sacrisque maximum invocans Iovem,
Transverberat pectus nocens.


15. ad Bartholomaeum Scalam

Cum Musae tibi debeant Latinae
Tot iuncto pede scripta, tot soluto,
Tot sales Latio lepore tinctos,
Tot cultis documenta sub figuris,
5Tot volumina patriae dicata,
Quae nulli taceant diu minores,
Tot praetoria iura, tot curules,
Tot fasces proprio labore partos,
Plus multo tamen, o beate amice, est,
10Quod Scalam Latio pater dedisti
Aucturam numerum novem sororum
Casto carmine, castiore vita.


16. epitaphium Laurae Comitae

Has lacrimas tibi, Laura, damus tristissima dona,
Sed tamen, heu, moestis debita funeribus,
Funeribusque tuis et nostro, Laura, dolori,
Nulla licet mutae gratia sit cineri.
5Heu, ubi flos ille oris? ubi decor? abstulit, heheu,
Abstulit, in cineres et dedit hora nocens;
At non et nostras lacrimas dedit: accipe amantis
Quod superest: lacrimas accipe, acerba cinis!
Hic animum sensusque meos tibi, Laura, sacramus,
10Qua licet extinctam nunc quaque parte sequar.


17. de victoria Ferdinandi regis Hispaniarum

Quis mihi annosum propere Falernum
Ingerit? multa quis humum colorat
Splendidus rosa? procul omnis esto
Cura dolorque!
5Hic dies nota meliore dignus
Leniet longas patriae querelas,
Dum iuvat gravem merita catena
Dicere Malcen,
Teque sublimem niveis quadrigis
10Ferre votivis pia thura templis,
Sancte rex, claudente latus beata
Coniuge sacrum.
Macti avis, macti ditione, macti
Tot feris late populis subactis,
15Digne vir sponsa mulierque tanto
Digna marito!


18. ad elenchum

Felix elenche (sive tu Rubri venis
Civis profundi sive qua ditis freti
Extrema fessum Circium Tethys videt),
Qui tam remotis hospes ex oris vagus
5Pendes puellae candido e collo meae,
Unde et volucris patriae dites rogos
Spernis, potentis desidens herae sinu,
Et multodoras Indiae messes tuae.
Sed, sive fatis hoc tibi stabat deum
10Sive huc secunda sorte movisti pedem,
Dic, o beate, effare, dic, felix, age,
Ecquid pudico mane cum levat toro
Vultus nitentis, patrium agnoscis iubar
Indosque solos iam negas diem dare?


19. in Ecnomum

Foedus es aspectu (quid ni?) tam dispare ocello,
Verum idem lingua foedior et gravior;
Si tamen ingenium spectas, foedissima mens est:
O tot inauditis obrute flagitiis!


20. ad Amorem

Quo me, saeve, rapis, puer,
Intermissa diu bella iterum movens,
Et truces renovas minas
Nec gnarae precibus nec lacrimis virum
5Ullis cedere Martiae!
Atqui tempus erat servitio gravi
Lassum solvere iam latus
Et finem miseris ponere questibus,
Nec rursum facibus novis
10Vexare immeritos post Glycerae rogos
Donandum rude debita.
Quod si nec subitum discidium Cloes
Nec durus Glycerae cinis,
Quae tandem lacrimis finis erit meis?


21. de se et Cosmo Pactio

Pulchre convenit optimis amicis,
Marullo profugoque Pactioque.
Nec mirum: pariles ruinae utrisque,
Urbana altera et illa Fesulana,
5Confectae resident, nec elevantur:
Insontes pariter, miselli utrique
Uno in exilio, educatuli ambo,
Non hic quam ille minus vorax amari,
Concordes comites novem sororum.
10Pulchre convenit optimis amicis.


22. de Aenea

Cum ferret medios proles Cytherea per hostes
Impositi collo languida membra patris,
"Parcite," ait "Danai! levis est sene gloria rapto,
At non erepto gloria patre levis".


23. de statua Bruti hedera circundata

Quid servitutis dexteram immunem gravis
Hederae coherces vis mala?
An esse Bruti quam tenes nescis manum,
Nunc quoque tyrannidi asperam,
5Quamvis iam et ipsae sylvae et invia nemora
Partes sequimini Caesarum?


24. de Neaerae absentia

Invisus mihi Ianus adest, absente Neaera:
Ite procul, lusus blanditiaeque leves:
Conveniunt lacrimae tot suspirantibus aegrae
Aptaque singultu tristia verba meo.
5Quod tamen in me unum est, cor tecum animusque, Neaera, est,
Absentem quamvis sors procul atra tenet.


25. in Ollum

Graecari quod luctor ais, quod carmina pango,
Num romanaris, quaeso, quod, Olle, fugis?


26. ad Neaeram

Quo, quo, dura (tibi, Neaera, dico),
Olim praesidium meum decusque?
An me tu quoque iam facis caballi?
Nam cui, cui iam hominum est fides habenda?
5Certe tu mea cura, tu voluptas,
Per te non grave erat domo carere,
Quae nunc tot miserum in malis relinquis
Et nostris frueris superba damnis.
Quod si te mea nec fides, Neaera,
10Nec suspiria nec movent querelae,
At spera Nemesim deam potentem,
Quae poenas animi istius reposcet.


27. in Ecnomum

Lingere carbatinas vult Vection Ecnomus, ipse
Ut possit trepidas lingere cercolipas.


28. de urna in usum fontis versa

Tu, quicunque meo fontem de marmore sumis,
Parce, precor, cineri (sum vetus urna) pio:
Vertit in hos usus gelidi rudis accola fontis,
Nescius, ah, quantum susciperet sceleris.
5At tu non meritos manes veneratus in urna,
Hinc quoque tot rerum disce hominumque vices.


29. in Ecnomum

Quidam Pelasgos iure questus est suo
Carere "inepti" nomine,
Sed id Pelasgum maxima, hercle, iniuria,
Quis nullus Arpinas foret:
5Ut doctus, ut vir, ut probus, mille ut alia,
Si quaeris, id denique genus.
Nam Pulcianos ut Latinus quispiam
Rudes, scelestos, improbos,
Peculiari sic nomine
10Dixerit et meus.


30. de Andrea Lamponiani

Dum forte Aemathiis Virtus Romana parentat
Manibus et lacrimis pelluit ossa pia,
Lamponianidae miseras nex perculit aures
Et subito sensus diriguere gelu.
5Mox tamen ipsa sui non immemor allevat artus,
Utque dedit caris annua iusta rogis,
"Brutorum Cassique" inquit "monumenta, valete,
Quaeque meis longum fletibus herba vires:
Nos alio revocant nova funera sanctaque nati
10Sparsa per indignas, hei mihi, membra vias.
Scilicet haec eventa mihi Fortuna reservat,
Sic quoque sed certe iura tuenda meis."


31. ad tabellam

Parva, sed nimium tabella felix,
Quae vultus dominae refers cupitos
Et nunquam mihi dura, acerba nunquam,
Fronte nescio quid nuis serena:
5Ut te conspicio libens et ora
Mille Amoribus aucta Gratiisque
Agnosco! ut genulas meae puellae,
Ut caros libet intueri ocellos,
Quos dari cuperet sibi Dione!
10En cape, en violasque cinnamumque
Et mixtas casiae rosas rubentis:
Cape olim tibi destinata serta,
Quae vides lacrimis madere nostris.
Tu suspiria longa, tu dolentis
15Posthac accipies graves querelas
Et praesens poteris videre flentem,
Quem nec mensa iuvat petita frustra
Nec somnus tegit aut quies ocellos.
At vos interea, labella cara,
20An est cur ego pressa non resuggo
Et centum fero basiationes?
Sed quis tam subitus refulsit ignis?
Quae te fax, bona, corripit, tabella?
Nosco incendia dura, nosco flammas,
25Quas de pectore convomo aestuanti:
Mea isthaec, mea culpa; ego scelestus,
Qui te dum temere osculis fatigo
Et iuncto iuvat ore commorari,
Saevo pectoris halitu perussi.


32. de Xysto et herede

Exhausit Xystus bellis et caedibus urbem:
Tercentena heres restituit sobole.


33. in Posthumum

Quid involato nectis ex auro grave,
Inepte, collum, Posthume?
Hoc est fateri crimen, hoc palam tibi est
Laqueum ominari debitum.


34. epitaphium Annibalis

"Cuius hic est tumulus? quae tu, rogo, et unde verendas
Tunsa genas, crinem sic laniata sedes?"
"Annibalis cinerem sacrum aspicis; ast ego Enyo
Fata viri et casus hic queror immeritos,
5Quem, Roma devicta, odio invidiaque suorum
Tam procul a Lybia terra Libissa tegit:
Non tamen, Annibalis opera nisi et ense superbo,
Annibalem potuit perdere Parca nocens."


35. ad Amorem

Si coelum patria est, puer, beatum,
Si vere peperit Venus benigna,
Si nectar tibi Massicum ministrat,
Si sancta ambrosia est cibus petitus,
5Quid noctes habitas diesque mecum?
Quid victum face supplicemque aduris?
Quid longam lacrimis sitim repellis?
Quid nostrae dape pasceris medullae?
O vere rabidum genus ferarum!
10O domo Styge patriaque digne!
Iam levis sumus umbra: quid lacessis?


36. ad Amorem

Sancte, qui Memphin, puer, Eriosque
Temperas colles et amoena Cypri
Rura lascivis viola perenni
Grata Napaeis:
5Te cano prolem genitoris Aethrae,
Aureae prolem Veneris potentem,
Nobilem flammis et habente certa
Tela pharetra;
Cuius et tellus et aquae verendum
10Nomen atque aer veneratur ipse,
Acre cui paret nigra vulneranti
Aula tyranni.
Quin et hiberna Lycia suisque
Cynthius Delphis genitor relictis,
15Candidum Admeti pecus et iuvencos
Pavit heriles,
Cum sub umbroso recubans salicto,
Immemor laudum patrii triumphi,
Flevit immitis leviore plectro
20Damna sagittae.
Nam quid aut vasti genus acre ponti
Prosequar cete tibi perdomata
Aut in arentis Lybiae leones
Finibus ictos?
25Te canit ramo residens virenti
Daulias mater, tibi tollit atrox
Sibilum serpens fera, te iubente
Regia coniunx
Per iuga et montes vacuosque saltus
30Errat albenti placitura tauro
Et studet duri thalamis iuvenci
Digna videri.


37. de exilio suo

Quid iuvat hostiles totiens fugisse catenas
Atque animam fatis eripuisse suis?
Non ut cognati restarem sanguinis unus
Crudelis patriae qui superesse velim,
5Nec quia non animus lucis contemptor abunde est
Et velit exilium vertere posse nece,
Sed ne progenies servire antiqua Marulli
Cogerer indigno tractus ab hoste puer.
Si procul a patria Scythico deprensus in orbe,
10Heu facinus, Bessi iussa superba fero
Imperiumque ferox patior dominumque potentem,
Nec nisi libertas nomen inane mea est,
Utilius fuerat duro servire tyranno
Cumque mea patria cuncta dolenda pati.
15Est aliquid cineres et tot monumenta suorum
Cernere et imperiis imperia aucta patrum
Natalique frui, superest dum spiritus, aura,
Nec procul externis ludibrium esse locis:
Scilicet exuitur generis decus omne domusque,
20Cum semel ignotam presseris exul humum,
Nec iam nobilitas nec avum generosa propago
Aut iuvat antiquis fulcta domus titulis.
At certe, patriae quondam dum regna manebant,
Hospitio totus, qua patet orbis, erat.
25Tunc, ah, tunc animam pueri exhalare senesque
Debuimus, tantis nec superesse malis;
Tunc patrii meminisse animi et virtutis avitae
Inque necem pulchris vulneribus ruere,
Nec libertatem patrio nisi Marte tueri:
30Haec via quaerendae certa salutis erat.
O pereat numerum primus qui fecit in armis:
Quantulacunque sat est, dum modo certa manus;
Quantulacunque sat est, patriis ubi miles in armis
Saevit et adversum non timet ire globos,
35Et modo coniugium, modo pignora cara domusque
Excitat, effoeti nunc pia cura patris.
Quis furor est patriam vallatam hostilibus armis
Tutantem externis credere velle viris
Ignotaque manu confundere civica signa
40Et sua non Graecis tela putare satis?
Ille, ille hostis erat, ille expugnabat Achivos
Miles et eversas diripiebat opes,
Ille deos et fana malis dabat ignibus, ille
Romanum in Turcas transtulit imperium:
45Nec nobis tam fata deum, quam culpa luenda est
Mensque parum prudens consiliumque ducis.
Hanc igitur miseri luimus longumque luemus,
Dum nos Euxinus et lacrimae minuant.


38. in Posthumum

Omnia cum facias, miraris cur facias nil:
Posthume, rem solam qui facit, ille facit.


39. in Ecnomum

Quid separatam, vane, supernas, rogo,
Alnum Catulli nobilem,
Plebi otiosae scilicet risum parans,
Oblitus ut soles pedis?


40. de Autolemo

Dixerat Autolemo flammas consultus aruspex
Die cavendas postero:
Credidit, et rerum dubius de mane sub amnis
Delituit Etrusci vadis.
5Sed neque sic fatum effugit: nam, dum innatat Arno,
Ictus crematur fulmine.


41. ad Alexandram Scalam

Cum versu referas novem sorores,
Vix lustris bene adhuc tribus peractis;
Cum dulci sale seriisque blandis
Ipsum iam superes, puella, patrem,
5Quo nihil gravius facetiusque est;
Cum nec sit tibi forma nec modestae
Frontis gratia nec decor nec ipse
Suggestus nimii decens capilli
Qui possit nisi coelitus videri:
10Quid mirum, mea Scala, si decembri
Reddis debita messibus futuris,
Si mittis mediis rosas pruinis,
Natura bene quo voles sequente?


42. de Spe et Nemesi

"Quaenam haec, tam semper quae laeta est?" "Optima rerum,
Spes bona." "Quae lateri iuncta?" "Potens Nemesis."
"Dux magis, an comes est?" "Vindex magis." "Unde duabus
Templa eadem?" "Speres ne nisi quod liceat."


43. de Aristomene

Viderat armatas uni dare terga cohortes
Iuppiter et Martem credidit esse suum.
Mox, ut Aristomenes notis procul agnitus armis
Et fulsit volucris auxiliaris apex,
5"Macte," ait "o iuvenis, si te mea bella tulissent,
Non alia coelum tunc eguisset ope."


44. ad Amorem

Quid tantum lacrimis meis proterve
Insultas, puer, et semel iacentis
Nequicquam in tenuem furis favillam?
Non sum, non ego, quem putas Marullum:
5Iam pridem occidit ille, nec superstes
Carae discidium tulit Neaerae,
Quae nunc tot fluviis procul locisque
Illum nominat, ut ferunt, et illum
Suspirat lacrimis dies et horas,
10Nequicquam profugum vocans maritum.
Ah, ne tu quoque nos, puella, perde:
Sat, o sat miseri sumus superque!
Quid demens laceras genas? Quid ora?
Iam parce aureolis, precor, capillis;
15Si nescis, meus est, Neaera, sanguis,
Istos quae lacrimae rigant ocellos.
Quod siqua est tibi cura adhuc Marulli
Necdum perditus usquequaque in aevum est,
In te, lux mea, parcere huic memento.


45. in Ecnomum

Posse negas dici "melos", facunde poeta,
Atque adeo picas "nectar" ais "canere",
Scilicet huc studio curaque trahente fideli
Nequando placitum nectar ab ore cadat.
5Sed neque divinus male Homerus,
Nec, nisi qui laudat, nectar, inepte, canit.


46. de Apolline et Antonio Squarceluppo

Olim superbus Pane devicto, Rhodum
Qui temperat Phoebus suam,
Tmoli canebat iudicis sententiam
Iussumque cedere Arcada,
5Cum Squarceluppi voce perculsus nova
Ingemuit ad cannas viri,
Vicesque rerum questus, "Heu, vici deos,
Nunc cedo" ait "mortalibus".


47. ad Manilium Rhallum

Malli, nec tepidi grata Favonii
Spirat temperies nec vagus Adria
Secura patitur currere navitam
Pinu perpetua fide;
Non omnis tenui gutture per dies
5Integrat volucris carmina Daulias,
Non semper rosa, non lilia vestiunt
Aut flos terram hiacynthinus.
Nos, Malli, quoque sat, nos quoque sat diu
Insignes patria viximus et domo:
Quid mirum, exilio dura per omnia
Si rerum patimur vices?
10Sic Croesum miseris fata potentia
Demersere modis, sic Priamus senex
Supplex Iliadum questibus ultimis
Raptatum petit Hectora,
Sic pastor, neque adhuc gnarus originis,
Tot reges Latius subruit incola,
15Quaerendus simili nenia et ipse mox,
Annis cuncta trahentibus.
Qui scis an melior nos manet exitus?
Vivendum est lare quocunque libet deis,
Quamvis auspice ego Caesare nec larem
Despero patrium mihi.


48. in Eumelonem

Indignos vita putat Eumelo, quandoquidem illam
Et flammis totiens et gladio obiicimus;
Sed magis indignus hac Eumelo, fanda nefanda
Qui patitur, vitam ne gladio obiiciat.


49. de hirundine

Quid vaga tot terras urbesque emensa volucris,
Colchidos in saevo nidificas gremio
Pignoribusque tuis credis male sana fidelem,
Ipsa suos partus quae laniavit atrox,
5Ni foetus exosa tuos, Pandione nata,
Phasiaca quaeris perdere saevitia?


50. in Ecnomum

Huc huc, maligna, verte: quo frustra fugis,
Vix hoste viso, vipera,
Et iam tenenti frigidam tarde obiicis
Seram, hostibus fossam velut,
5Ceu praestet, inter ipse quos nosti mero
Fregisse noctes improbas?
Quid, quod Pelasgum nomen et patriae decus
Sub voce mordes "Graeculi",
Quasi Pulciana tesqua fodientem patrem
10Laqueosve fratrum noxios?
Quin quicquid usquam est pestis innatae evome,
Deprensus in Psylli manu,
Qua tot Latinos principes linguae viros
Ausus lacessere, tot meos.
15Agedum, evome, inquam: iam ne sentis sacrum, iners,
Sonum et parata verbera?
Rumpere! quid circumspicis frustra? moras
Quid nectis, obscoenum caput?
Adeste iambi, rapite, caedite, trahite
20(Sed supplices tendit manus:
Bene habet, vomit: proh, quae lues! verumtamen
Non nisi timenda inertibus).


51. de Agesilao

"Nuntia magnanimi, volucris, Iovis, ede: quid urnae
Invicti rostro cudis Agesilei?"
"Ipsa inter volucres quantum caput effero, tantum
Mortales omnis cedere Agesileo."


52. de Laurentio Medice Petri Francisci filio

Felix ingenii, felix et gratiae opumque,
Laurus et antiquis non leve nomen avis,
Quaerenti cuidam num plura his optet, "Ut" inquit
"Et prodesse queam pluribus et cupiam".


53. de Maximiliano Caesare

O felix nimium dies,
Vere digne mihi Threicia nota,
Tandem sospite Caesare,
Qui flexo veluti victima poplite
5Pene conciderat modo
Tincturus gladios sanguine civicos,
Ni motus prece publica
Fecisset facinus Iuppiter irritum.
Heu, nil cautum homini satis:
10Nam, quid tela virum, quid miseri Adriae
Vitamus freta turbida
Autumnosque graves febribus annuis,
Si peiora manent domi
Et non tuta suo regia Caesari est?
15Quam prope et Pudor et Fides
Momento periit nudaque Veritas,
Quam prope Ingenii vigor
Virtutisque capax dextera splendidae!
O saltem his superi malis
20Contenti, facili dchinc ope sospitent
Tandem vindice dextera
Purgantem iuvenem tot Nemeis sola,
Tot praesepibus efferis
Humano saturis sanguine iam diu!

1 Michaelis Tarchaniotae Marulli | Constantinopolitani epigrammaton | ad Laurentium Medicen Petri Francisci filium | liber tertius

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

load Vocabulary Tool
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: