1
Ut duce conspecto redit in certamina miles
Fortior, ut celeres aere cientur equi,
Sic mea procedunt epigrammata, teque secundo
Nostra suum nusquam Musa remittit opus:
5Quem tua non alacrem facient hortamina, princeps,
Sanguinis ille (mihi crede!) tepore vacat.
Proelia Thersites non detrectaret in armis,
Si sit ab auspiciis missus in arma tuis;
Quae modo vix primi radebat littora ponti,
10Nunc ope cymba tui numinis alta petit:
Scilicet, o reges, vos estis numina Phoebi,
In vobis lauri sunt laticesque sacri,
Vos facitis vates, vestrum est dare serta poetis
Et plus Aonia labra rigatis aqua.
15Cur mihi non licuit tenerae lanuginis annos,
Dux Alphonse, tua composuisse domo?
O qualis Phoebi nunc regia bella sacerdos
Et decus aggrederer dicere grande tuum!
Fallor, an haec tua me vetat indulgentia laurum
20Desperare comis, qua cariturus eram?
Te maiora manent, auri tu saecula reddes:
Auguror in fatis maxima quaeque tuis.
Interea mea praeludet tibi saepe Thalia,
Moliar ut meritis digna aliquando tuis.
This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 ad illustrissimum principem divum Alphonsum | de Aragonia, Calabriae ducem, Platini Mediolanensis | liber tertius Ferrariensis incipit
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.