A.“ἴσχυον” Ar.V.357, X.HG6.4.18: fut. “ἰσχύσω” Ar.Av.1607, etc.: aor. “ἴσχυ_σα” S.Aj.502, etc.: pf. “ἴσχυ_κα” Aeschin.1.165, Cerc.17.34:—Pass., aor. “κατ-ισχύθην” D.S.15.87: (ἰσχύς):—to be strong in body, S.Tr.234; “ὅπως ὑγιαίνοιεν καὶ ἰσχύοιεν” X.Cyr.6.1.24; “ὃς μέγιστον ἴσχυσε στρατοῦ” S.Aj.502; “ἰ. τοῖς σώμασιν” X.Mem.2.7.7; “τοῦ σώματος ἰσχύοντος” Antipho 5.93; ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦ, i.e. I had all my strength, Ar.V.357; ἰ. ἐκ νόσου to be recovering, X.HG6.4.18.
2. to be powerful, prevail, “μηδὲν μεῖον ἰ. Διός” A.Pr.510, etc.; πλέον, μεῖζον ἰ., E.Hec.1188, Ar.Av.1607; later ἰ. πρός τινα prevail against, LXXPs.12(13).4; ἐπί τινας ib.1 Ma.10.49; ἰ. τινί to be strong in a thing, “σοφία ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἰσχύει” Pi.Fr.61; “θράσει” E.Or.903; “ἐν τῇ ποιητικῇ” Phld.Po.5.9; “ἰ. τινὶ πρὸς τοὺς πολεμίους” Th.3.46; “ἰ. ἐκ πονηρίας” D.2.9; ὅθεν ἰσχύομεν, ᾗπερ ἰσχύουσι, Th.1.143, 2.13; ἰ. παρά τινι have power or influence with one, Id.8.47, Aeschin.2.2, D.38.20, etc.
b. of things, prevail, “ὅρκος οὔτι Ζηνὸς ἰ. πλέον” A.Eu. 621; “τἀληθὲς γὰρ ἰσχῦον τρέφω” S.OT356; τὸ δίκαιον ἐν πᾶσιν ἰ. D. 37.59; have force, “ἃ ὡρίσω σὺ δίκαια, ταὐτὰ . . καὶ κατὰ σοῦ προσήκει τοῖς ἄλλοις ἰσχύειν” D.19.241, cf. 25.71; “ὁ λόγος δόξειεν ἂν ἰσχύειν” Arist. Pol.1280a28; νομὴ ἄδικος οὐδὲν ἰ. is of no force, PTeb.286.7 (ii A.D.); ἰσχῦόν τι something permanent, prob. in Epicur.Ep.1p.7U.: c.inf., “ὁ καιρὸς ἰσχύει . . πράττειν” D.17.9, cf. LXX 2 Ch.2.6(5), al., Plu.Pomp. 58; “οὐκ ἰ. ἀρτιστομεῖν” Str.14.2.28, cf. Ev.Marc.5.4, D.Chr.33.22, etc.
3. to be worth or equivalent to, “ἡ μνᾶ ἰσχύει λίτρας δύο καὶ ἥμισυ” J.AJ14.7.1, cf. PGnom.106, Ptol.Tetr.134; αἱ ψῆφοι τάλαντον ἰσχύουσιν (prob. for ἴσχουσιν) Plb.5.26.13.
4. Act., condense, “νεφέλας” LXXSi.43.15.