Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

I. intr., to be anxious or thoughtful, to be in doubt: folld. by ὡς, etc., μερμήριζε κατὰ φρένα, ὡς Ἀχιλῆα τιμήσῃ was debating how he should . . , Il.2.3; “μερμήριξε . . , ὅππως ἐξαπάφοιτο Διὸς νόον” 14.159; “μερμήριζεν, ὅπως ἀπολοίατο πᾶσαι νῆες” Od.9.554: more freq. διάνδιχα μερμήριξεν, ἢ . . , ἦε . . debated anxiously whether . . , or . . , Il.1.189; μερμήριξε δ᾽ ἔπειτα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν, ἢ . . , ἦ . . 5.671; δίχα δὲ φρεσὶ μερμήριζεν, ἢ . . , ἦ . . Od.22.333; δίχα θυμὸς ἐνὶ φρεσὶ μερμηρίζει, ἢ . . , ἦ . . 16.73: c. aor. inf., διάνδιχα μ., ἵππους τε στρέψαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι debated anxiously with himself, whether to turn back and fight (or not . . ), Il.8.167, cf. Od.10.438: with inf. in first clause and ἦ in second, “μερμήριξε . . κύσσαι καὶ περιφῦναι . . , ἦ πρῶτ᾽ ἐξερέοιτο” 24.235 sq.: c. acc. rei, ἦ τιπερὶ Τρώων . . μερμηρίζεις; Il.20.17.

II. trans., devise, contrive, “πολλὰ φρεσὶ μερμηρίζων” Od.1.427; “ἀεικέα μ.” 4.533, al.; “δόλον . . ἐνὶ φρεσὶ μ.” 2.93; φόνον ἡμῖν μερμηρίζει ib.325; “εἰ δύνασαί τιν᾽ ἀμύντορα μερμηρίξαι” 16.256.—Ep. Verb, censured in Prose by Luc.Hist.Conscr. 22, Bis Acc.2.