34.
[95]
videamus nunc strictim, sicut cetera, quae post mortem Sex. Rosci
abs te, T. Rosci, facta sunt1; quae ita aperta et manifesta sunt ut
medius fidius, iudices, invitus ea dicam. vereor enim, cuicuimodi2 es,
T. Rosci3, ne ita hunc videar voluisse servare ut tibi omnino non
pepercerim. cum hoc vereor et cupio tibi aliqua ex parte quod salva
fide possim
parcere, rursus immuto voluntatem meam; venit enim mihi in
mentem oris tui. Tene4, cum ceteri socii tui fugerent ac se occultarent,
ut hoc iudicium non de illorum praeda sed de huius maleficio fieri
videretur, potissimum tibi partis istas depoposcisse ut in iudicio
versarere et sederes cum accusatore? qua in5 re nihil aliud adsequeris
nisi ut ab omnibus
mortalibus audacia tua cognoscatur et impudentia6.
[96]
occiso sex.
Roscio quis primus Ameriam nuntiat? Mallius Glaucia, quem iam
antea nominavi, tuus cliens et familiaris. quid attinuit eum
potissimum nuntiare quod, si nullum iam ante consilium de morte ac
de bonis eius inieras nullamque societatem neque sceleris neque
praemi cum homine ullo coieras, ad te minime omnium pertinebat?
— Sua sponte Mallius nuntiat. — quid, quaeso7, eius intererat? an,
cum Ameriam non huiusce rei causa venisset, casu accidit ut id quod
Romae audierat primus nuntiaret? cuius rei causa venerat Ameriam?
'non possum' inquit 'divinare.' eo rem iam adducam ut nihil
divinatione opus sit. qua ratione T. Roscio Capitoni8 primo9 nuntiavit?
cum Ameriae Sex. Rosci domus uxor liberique essent, cum tot
propinqui cognatique optime convenientes, qua ratione factum est ut
iste tuus cliens, sceleris tui nuntius, T. Roscio Capitoni potissimum
nuntiaret?
[97]
occisus est a cena rediens; nondum lucebat cum
Ameriae scitum est. quid hic incredibilis cursus, quid haec tanta
celeritas festinatioque significat? non quaero quis percusserit; nihil
est, Glaucia, quod metuas; non excutio te, si quid forte ferri habuisti,
non scrutor; nihil ad me arbitror pertinere; quoniam cuius consilio
occisus sit invenio, cuius manu sit percussus non laboro. Vnum hoc
sumo quod mihi apertum tuum scelus resque manifesta dat: Vbi aut
unde audivit Glaucia? qui tam cito scivit? fac audisse10 statim; quae
res eum nocte una tantum itineris contendere coegit? quae necessitas
eum tanta premebat ut, si sua sponte iter Ameriam faceret, id
temporis Roma proficisceretur, nullam partem noctis requiesceret?
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 sunt sint Halm
2 cuicuimodi Priscian. (K. iii. 7): quiquimodi (quin cuiusmodi π mg.) codd.
3 es T. duo dett.: est mei, codd. Prisciani
4 tene (-es ψ2) cum Aψ2: tene quin ς: tenes quin cett.
5 in tu Ernesti
6 impudentia Aχψ: imprudentia cett.
7 quaeso Angelius: quasi codd.
8 T. Roscio Richter:.. Roscio ς: Roscio cett.
9 primo Büchner: primum codd. (fort. prim. in archetypo erat, cf. §125, Cael. 67)
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1908. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.